حقیقت انسانی

 

                  در سعه و احاطه حقیقت انسانی               

 

 

درجهان گرعاشقی هست ای مسلمانان منم                کافری یا مومنی  یا راهبی هست  آن  منم

 

 

بایزید و شبلی  و  معروف کرخی  یا جنید              شافعی  و  بو حنیفه  مالک  و  شیبان  منم

 

 

عرش وفرش ولوح وکرسی ازثریا تا ثری                هرچه بینی اندرآن باوصل وبا هجران  منم

 

 

قابَ قوسَینُ  و  تدلی  و دنی  هر سه به هم                بلکه  انجیل و زبور ومصحف و قرآن منم

 

 

عُزی و لات وچلیپا بعل و طاغوت و صنم                 کعبه و سعی  و صفا و مذبح و قربان  منم

 

 

دردی و ساقی ومطرب باده و رود وسرود                شاهد و شمع و شراب و سرور مستان منم

 

 

صدق وکذب ونیک وبد دشواروآسان سربه سر           بلکه علم و فضل وزهد وتقوی و ایمان منم

 

 

آتش دوزخ  یقین دان   با  جحیم  و با سعیر              بلکه فردوس وجنان وحوری ورضوان منم

 

 

این زمین  و آسمان با هر چه داخل   اندر آن              با ملائک  با  پری  با جن و با انسان  منم

 

 

            شمس تبریزی چه مقصودست ازین دعوی که کرد           

 

 

هست مقصودم   ازین  دعوی  که جان ِ جان   منم

 

نظرات 8 + ارسال نظر
غریبه پنج‌شنبه 11 اسفند‌ماه سال 1384 ساعت 14:21 http://banouye-sib.blogsky.com

سلام به قول بزرگ گرامی اول شدم طلا

غریبه پنج‌شنبه 11 اسفند‌ماه سال 1384 ساعت 14:21 http://banouye-sib.blogsky.com

بازم سلام به به دومم شدم نقره مال خودمه
هوراااااااا

غریبه پنج‌شنبه 11 اسفند‌ماه سال 1384 ساعت 14:24 http://banouye-sib.blogsky.com

به به سوم مال خودم برنز
جاهای دیگه که ما مدالی کسب نمیکنیم از بس ما شاالله دوستان زرنگ هستند
خوب مدالا تموم شد خیالم راحت شد حالا بریم سر اصل مطلب

غریبه پنج‌شنبه 11 اسفند‌ماه سال 1384 ساعت 14:31 http://banouye-sib.blogsky.com

سلام
به به از اون شعراست ها
واقعا چه انتخابی
احسنت
البته با کمی تقلب میگم که واقعا هر چی که هست در خود ما و وجود ماست
همانگونه که در اخر شعر اشاره شده
شمس تبریزی چه مقصودست ازین دعوی که کرد
هست مقصودم ازین دعوی که جان ِ جان منم

هست مقصودم از این دعوی که جان جان منم
بهشت و جهنم و حوری و پری و جن و هر چه که هست از وجود خود ما سر چشمه میگیره و مانند ایینه که نور بهش میخوره بازتابشش برمیگرده
کارها و وجود پاک یا زشت ما ست که همه چیز رو شکل میده
موفق باشی
مدالهام یادت نره
طلبم باشه

همسفر پنج‌شنبه 11 اسفند‌ماه سال 1384 ساعت 16:42 http://hamsafare-khamoosh.blogsky.com/

اینجا چه خبره ؟
مدال پخش کنونه؟
به منم بدین
پژمان جان وب لاگ زیبا و پر محتوایی دارید و مطالب بسیار سنگین و پر معنایی رو توش مینویسید
فقط یه ایراد کوچولو داره
اونم اینه که فونتتو نو بزرگ انتخاب می کنید و این باعث میشه سطر شعر بهم بخوره
اگه یه کم فو نتتو نو کوچیک تر بردارید زیبا تر می شه

موفق و پیروز باشید

بزرگ پنج‌شنبه 11 اسفند‌ماه سال 1384 ساعت 18:41 http://ahletamiz.blogfa.com

درود
آقا پژمان آفرین
شما این همه هنر داشتی و رو نمیکردی؟
اهل دل و هنر که هستی..
استاد طراحی و تزئینات وب هم که هستی..
حوش سلیقه هم که هستی..
خوش به حالت
بدرود

ساغر شنبه 13 اسفند‌ماه سال 1384 ساعت 00:40 http://sokoote-del.blogsky.com

سلام
ممنونم که به من سر زدید
خیلی واسم سخته واسه مطالبتون نظر بدم
چون احتیاجی به نظر نداره همه حرفا توش گفته شده و کامل کامله
به قول خودتون خاموش باشم بهتره اما همینقدر بگم که هر چه ما بکاریم همونو برداشت میکنیم
نیکی کن تا نیک ببینی
موفق باشید

علی شنبه 13 اسفند‌ماه سال 1384 ساعت 13:55 http://mehregansystem.blogsky.com

سلام آقا پژمان
روزی شمس تبریزی از دیاری میگذشت جمعی را دید که حلقه درس تشکیل داده اند و استاد آنها مولوی بود
کتاب را از دست مولوی گرفت و گفت:این چیست؟ مولوی گفت: این علم قال است تورا بدان راهی نیست
شمس کتاب را در آب انداخت و مولوی برآشفت و گفت: این چه کار بود که کردی؟ شمس کتاب را از آب برگرفت بی آنکه خیس شده باشد و به مولوی داد
مولوی سخت متعجب شد و گفت: این چیست؟
شمس گفت: این علم حال است تورا بدان راهی نیست.
شمس برفت و مولانا حلقه تدریس را رها کرد و از پی اش روان گشت و آن شد که اکنون میشناسیمش!!!!
موفق باشی

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد