ما گدایان خیل سلطانیم

ما گدایان  خیل سلطانیم       شهربند هوای جانانیم بنده را نام  خویشتن  نبود         هر چه ما را لقب دهند آنیم گر برانند و گر ببخشایند         ره به جای دگر نمی​دانیم چون دلارام می​زند شمشیر       سر ببازیم و رخ نگردانیم دوستان در هوای صحبت یار      زر فشانند و ما سر افشانیم هر گلی نو که در جهان آید         ما به عشقش هزاردستانیم تنگ چشمان نظر به میوه کنند       ما  تماشاکنان   بستانیم تو به سیمای شخص می​نگری      ما   در آثار صنع حیرانیم هر چه گفتیم جز حکایت دوست        در همه عمر از آن پشیمانیم سعدیا بی وجود صحبت یار         همه عالم به هیچ نستانیم ترک جان عزیز بتوان گفت          ترک یار عزیز نتوانیم

بعثت پیامبر مکرم اسلام مبارک

ای عشق توام پر تویی از مهر خدایی دنیای من از پر تو عشق تو طلایی من از همه سو بهر تو بازو بگشایم باشد که تو باز آیی و بازو بگشایی

در این فکرم که خواهی ماند با من مهربان یا نه

در این فکرم که خواهی ماند با من مهربان یا نه به من کم میکنی لطفی که داری این زمان یا نه گمان دارندخلقی کز تو خواریها کشم آخر عزیز من یقین خواهد شد آخر این گمان یا نه سخن باشد بسی کز غیر باید داشت پوشیده نمیدانم که شد حرف منت خاطر نشان یا نه بود هر آستانی را سگی ای من سگ کویت تو میخواهی که من باشم سگ این آستان یا نه نهانی چند حرفی با تو از احوال خود دارم در این اندیشه ام کز غیر میماند نهان یا نه اگر زینسان تماشای جمال او کنی وحشی تماشا کن که خواهی گشت رسوای جهان یا نه

تبریک.....تبریک

سلام ولادت مهر سپهر سروری مولای متقیان امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام وروز پدر را به تمامی پدران و دوستان و محبانش تبریک و تهنیت عرض مینمایم

مادر

                                                 

 در  دفتر  معلم   و   آموزگار   نیست          آن تربیت که زاده ی دامان مادر است

رفتار مادر از  پی  سر مشق  کودکان         بهتر ز هر کتاب  و  ز هر  دفتر  است

                                                

کیمیا

                                                 

از گل فروش لاله رخی  لاله  میخرید     میگفت بی تبسم گل خانه بی صفاست

گفتم   صفای  خانه   کفایت  نمی کند      باید  صفای روح بیابی که  کیمیاست

خوبست ای کسیکه به گلزار زندگی     روی توهمچولاله صفابخش ودلرباست

روح تو نیز چون رخ تو با صفا بود     تابنگری که خانه ی توخانه ی خداست

فریدون مشیری

                                                

عشق حقیقی

                                                 

هر که را در عشق ثابت شد قدم          برگذشت از کفر واز اسلام هم

عشق را با کافری خویشی  بود           کافری خود مغز درویشی  بود

چون تو را این کفر و این ایمان نماند      این تن و دل گم شد و این تن نماند

بعد از آن مردی شوی این کار را          مرد   باید  اینچنین   اسرار  را

پای در نه همچو مردان  ومترس         در گذر از کفر و از ایمان مترس

عطار

**********

البته بازم معرفت خانمها که بیشتر به ما سر میزنن

                                                

                                                 

اندر ره انتظار چشمی که مراست

بی نور شد و وصال تو ناپیداست

من نام بگرداندم و یعقوب شدم

ای یوسف من نام تو یعقوب چراست

                                                

بدون شرح

                                                 

                                                 

من از کجا پند از کجا باده بگردان ساقیا

من از کجا پند از کجا باده بگردان ساقیا آن جام جان افزای را برریز بر جان ساقیا بر دست من نه جام جان ای دستگیر عاشقان دور از لب بیگانگان پیش آر پنهان ساقیا نانی بده نان خواره را آن طامع بیچاره را آن عاشق نانباره را کنجی بخسبان ساقیا ای جان جان جان جان ما نامدیم از بهر نان برجه گدارویی مکن در بزم سلطان ساقیا اول بگیر آن جام مه بر کفه آن پیر نه چون مست گردد پیر ده رو سوی مستان ساقیا رو سخت کن ای مرتجا مست از کجا شرم از کجا ور شرم داری یک قدح بر شرم افشان ساقیا برخیز ای ساقی بیا ای دشمن شرم و حیا تا بخت ما خندان شود پیش آی خندان ساقیا