خدایا ،
اگر برای آن به سوی تو می آیم
که مرا از شعله های دوزخ نجات بخشی
بگذار که در آن جا بسوزم
و اگر برای آن به سوی تو می آیم
که لذت بهشت را به من بخشی
بگذار که در های بهشت به رویم بسته شود
اما اگر برای خاطر تو به سویت می آیم
خدایا ،
مرا از خویش مران
متبرکم کن
تا در کنار زیباییی جاودانه ات
تا ابد لانه کنم .
درود
و این یعنی همه عرفان.عالی بود
بدرود
سلام
آخه چی نظر بدم
هرچی گفتی که حرف دل ماست
در مورد دل خودم چی بگم
خیلی شبیه من کار میکنی
به من
نه
ببخشید به یکی مثل خودت سر بزن خوشحال میشم
حیدرامیرالمومنین-یاعلی مدد
بنده کمترین -حسام
خدا در وجود تو و من و همه است . مگر میتوان خودت را از خویشتن برانی ؟ ما هیچگاه از بین نمی رویم ِ بلکه در قالبهای دیگر منتشر و تکثیر میشویم ؛ دیگر چه جای نگرانی از بهشت و جهنم است ! شاد زی و به زی -
در تفسیر فرات از بشر بن شریح نقل شده که می‌گوید: روزی از امام باقر (علیه السلام) پرسیدم: «امیدبخش‌ترین آیه قرآن کدام آیه است؟» حضرت فرمود: «اطرافیان شما در این باره چه نظری دارند؟» گفتم: «آنها معتقدند آیه "یا عبادی الذین اسرفوا علی انفسهم لاتقنطوا من رحمة الله" (ای بندگان من که بر نفس خویش اسراف کرده‌اند از رحمت خدا ناامید مباشید) امیدوارکننده‌ترین آیه قرآن است.» حضرت فرمود: «اما ما اهل بیت چنین اعتقادی نداریم.» پرسیدم:«پس نظر شما در این مورد چیست؟» فرمود: «آیه "ولسوف یعطیک ربک فترضی" (و پروردگارت آن‌قدر به تو عطا خواهد کرد که راضی شوی) امیدبخش‌ترین آیه قرآن است. و منظور از آن شفاعت است. به خدا قسم شفاعت! به خدا قسم شفاعت!»
همان‌گونه که مرحوم علامه طباطبایی نیز در تفسیر گرانقدر المیزان به خوبی بیان داشته‌اند، دلیل ترجیح آیه دوم بر آیه "لاتقنطوا" این است که در ادامه این آیه، شرط برخورداری از آن رحمت واسعه، توبه و تسلیم و عمل نیک اعلام شده است ولی در آیه مربوط به شفاعت، هیچ قید و شرطی جز رضایت پیامبر مهربانی و رحمت وجود ندارد.
شفاعت یکی از اصول مسلم اعتقادی است که در آیات زیادی از قرآن و احادیث فراوانی از پیشوایان دین مورد تاکید قرار گرفته است. بر اساس این اصل، گناهکارانی که اهل عناد و استکبار نبوده‌اند و بر اثر غفلت و کوتاهی، مستحق عذاب شده‌اند، با وساطت کسانی که واسطه همه فیوضات و هدایتهایند، مورد لطف و بخشش الهی قرار می‌گیرند. و از آنجا که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فردی بی‌نهایت دلسوز و مهربان بوده‌اند، ما مطمئنیم که ایشان هرگز به عذاب و به جهنم افتادن پیروان و دوستان خود رضایت نخواهند داد. پس این آیه می‌تواند بیشترین امید و دل‌خوشی را برای ما به ارمغان آورد. تنها نکته‌ای که باید مراقب و نگران آن باشیم این است که تلاش کنیم گناه و غفلت، به تدریج ما را از جرگه پیروان و محبان آن حضرت خارج نکند.
خوب است ماشاالله به این همه صداقت